Ik ben Els, 43 jaar oud en moeder van 2 kinderen (11 en 14 jaar oud).
Ik werk als verpleegkundige op de afdeling neonatologie van het Zuyderland Ziekenhuis in Heerlen.
Ik mijn vrije tijd speel ik trompet bij de plaatselijke harmonie (daar ken ik Annemiek oa ook van), loop ik hard (dat is niet persé een hobby, maar het houdt me fit en in goede conditie) en sinds ik met Annemiek deze stichting ben begonnen, ben ik verslaafd geraakt aan naaien en stofjes verzamelen.
Ik heb tijdens de pandemie op een gegeven moment via internet een naaimachine besteld en ben dmv filmpjes en foto’s van Annemiek aan mijn eerste setjes begonnen (je mocht toen nog niet bij elkaar in de buurt komen). Later ben ik begonnen met naailessen. En inmiddels is preemie setjes naaien mijn ontspanning. Heerlijk achter de machine met een muziekje erbij.
Om de stichting te kunnen runnen (die echt ongelofelijk hard en snel is uitgebreid) gaat héél veel tijd zitten in het regelen, mailen, appen, wassen, foto’s maken etc. Dit gaat helaas vaak ten koste van het naaien. Gelukkig compenseren al onze lieve vrijwilligers dit ruimschoots voor mij!
Ik heb van alle vrijwilligers als enige het voorrecht om in mijn werk dagelijks de prematuur kleertjes voor het eerst aan te doen of uit te delen aan ouders. En eigenlijk kan ik in woorden niet uitleggen hoe groot de dankbaarheid van deze ouders is. Het is prachtig om ouders even blij te maken, te zien glunderen of te fantaseren over hun kindje dat straks ‘echte kleertjes’ aan krijgt. Die dankbaarheid is onbetaalbaar en dat is voor mij de absolute drijfveer van mijn werk.

Ik ben Annemiek, 48 jaar oud. Ik ben getrouwd en moeder van twee kinderen (15 en 17 jaar). Ik werk als zelfstandig gevestigd GZ-psycholoog en ben daarnaast altijd in de weer met stofjes, wolletjes en draadjes. Handwerken doe ik al mijn hele leven: mijn oma leerde me breien en mijn tante leerde me hoe de naaimachine werkt. Toen ik in 2020 tijdelijk mijn werk niet kon doen vanwege de lockdown, heb ik Els gevraagd of ik iets kon betekenen voor haar afdeling. Samen hebben we een patroon ontwikkeld en heb ik dagen achter elkaar aan de naaimachine gezeten. Zoveel als toen lukt me nu niet meer om te naaien, maar nog steeds vind ik het heerlijk om me terug te trekken achter de machine en een stapeltje setjes te naaien.
Daar waar Els vooral de persoonlijke contacten onderhoudt en zodoende voor veel mensen het gezicht van de stichting is, ben ik meer achter de schermen bezig. Ik verstuur doosjes met donatiesetjes naar de ziekenhuizen en stuur de losse setjes op die worden besteld, ik vul de voorraad aan van lintjes en labels en ik beheer de financiën. Ook voorzie ik sommige rompers en mutsjes van vrolijke plaatjes met behulp van de plotter en hittepers.
Deze stichting is een hele fijne vorm van vrijwilligerswerk. Het geeft veel voldoening en ontspanning tegelijkertijd. Het is een ideale samensmelting van mijn hobby, mijn creativiteit en mijn zakelijke kwaliteiten. Maar het allermooiste is het resultaat: dat we zoveel voor ouders van een prematuur kunnen betekenen door hun een eerste setje kleding voor hun kindje te kunnen aanbieden.

Mij naam is Miet en ik ben 70 jaar. Ik ben gepensioneerd maar werk nog zo’n 2 dagen per week op de modeafdeling van een warenhuis (gewoon omdat ik dat leuk vind om te doen).
Via mijn dochter (zij is een oud klasgenootje van Els) ben ik attent gemaakt op het bestaan van Perfectly Preemie en hun idee sprak mij meteen aan.
Het naaien voor de prematuurtjes is voor mij ontspanning en zo doe ik ook nog wat voor het goede doel. Het is geweldig hoe dankbaar ouders zijn met de kleertjes voor hun mini baby en dat geeft mij heel veel voldoening om hierin iets te kunnen betekenen.

Ik ben Adje, 64 jaar jong.
Al mijn hele leven ben ik bezig met allerlei textiele werkvormen. Ik heb van alles gedaan; breien, haken, quilten, weven, borduren etc. Op een gegeven moment werd het teveel en heb ik het teruggebracht tot kleding naaien en quilten.
In het begin van de coronapandemie was er een kennis van ons die moeder werd van een prematuur meisje. Via Facebook stuurde ze een vraag aan een babykledingzaak of die ook héél kleine babymaatjes hadden. Ik ben toen begonnen met zoeken voor haar op internet of er dergelijke kleine kledingmaatjes te koop waren. Dit was echter een zeldzaamheid en áls ze er al waren dan waren ze peperduur. Dat deed me besluiten om een paar setjes te maken om hen op weg te helpen. Aangezien het baby’tje bij Els op de afdeling lag, kreeg Els die setjes onder ogen. Els vroeg toen of ik voor Perfectly Preemie wilde gaan naaien (dat toen nét officieel stichting geworden was). En dat bleek nu net een goed doel te zijn dat me erg aansprak.
Hoewel ik inmiddels al wel een paar honderd setjes gemaakt heb, blijf ik het leuk vinden. Ik bestel zelf de stofjes en declareer mijn rekening dan bij de stichting. Zo kan ik mijn creativiteit het beste uiten. Er komen zóveel leuke stofjes en printjes op de markt! Binnen- of buitenland, ik bestel het overal vandaan.
Ik ben altijd weer blij verrast als we foto’s van de ouders krijgen van hun kindjes in ‘onze’ setjes. De dankbaarheid van die mensen is hartverscheurend.
Een van de leukste foto’s vond ik er eentje van een kindje in een setje met muisjes. De moeder had voor de foto hetzelfde fuchsia gebruikt in haar mantelpakje als het setje. En de vader was gekleed in het muisgrijs. Zo’n fantastisch plaatje!
Maar ook de thema setjes zijn geweldig: Piet in zijn voetbalsetje tijdens het WK en de kerstsetjes met de feestdagen. En zo zijn er nog véél meer!
Binnenkort ga ik emigreren, maar ik heb al gezien dat er mogelijkheden zijn om af en toe een doos met setjes naar Nederland te laten brengen, dus ik stop zeker niet! Het is véél te leuk om te doen!
Trouwens het babytje van die kennis is inmiddels een mooie lekkere krullenbol van 3 jaar. Voor mij blijft zij altijd verbonden met mijn ‘werk’ voor Perfectly Preemie.

Ik ben Ellie. Ik ben 76 jaar oud en woon in Noord limburg.
Ik houd van koken, eten, tuinieren en wandelen.
Verder doe ik vrijwilligerswerk bij de dagbesteding van Daelzicht (zorgorganisatie voor mensen met een verstandelijke beperking).
Ik ben via een vriendin van mijn dochter gevraagd om te gaan naaien. Haar vriendin werkt als leidinggevende op de afdeling neonatologie van het Zuyderland Ziekenhuis (waar Els werkt).
Ik vind het echt een ontspanning om achter de naaimachine te zitten en leuke pakjes te maken. Het is fijn dat we ouders hiermee een beetje blij kunnen maken in een voor hun moeilijke periode.
Ik mijn werkzaam leven was ik kraamverzorgster, dus ik heb zeker een link met baby’s.
Het is en blijft leuk om te doen, dus ik ga voorlopig nog heerlijk door met naaien.

Ik ben Annie, 74 jaar oud.
Ik was voorheen coupeuse van beroep. Nu ben ik gepensioneerd.
Mijn kleinzoon is 11 jaar geleden prematuur geboren, maar toen maakte ik nog geen prematuur kleding.
Mijn buurvrouw Monique is werkzaam op de neonatologieafdeling in Heerlen (zij is collega van Els). Monique vertelde mij over deze stichting en ik was meteen geïnteresseerd. Ik ben in juni 2020 begonnen met het maken van deze kleertjes en ik doe dit nu nog steeds met veel plezier. Ik geniet enorm van de reacties van ouders.
Het leukste van het maken is de ontspanning die ik hieraan beleef.
Het werk van de stichting vind ik erg bijzonder en het geeft me een goed en warm gevoel. Dit motiveert mij daarom ook om hiermee door te gaan.

Ik ben Bianca. Ik ben getrouwd en heb 1 zoon. We hebben ook nog 3 katten die ons gezelschap houden thuis.
Van beroep ben ik verzorgende IG, maar sinds 2020 ben ik thuismoeder.
Ik maak in mijn vrije tijd graag knuffels en sensory knuffels.
Ik haak ook graag, zo ben ik ook bij Perfectly Preemie terecht gekomen en ik haak nog steeds de prematuurslofjes voor hen.
Ik had voor een kennis die een prematuur kreeg extra kleine slofjes gehaakt. Haar zoon lag bij Els op de afdeling neonatologie. Zo is ons contact ontstaan. In het begin haakte ik alleen slofjes, later ben ik ook setjes gaan naaien voor de stichting.
Ik vind het heel bijzonder en mooi dat wij als vrijwilligers ook de allerkleinste baby’s kunnen voorzien van leuke kledingsetjes met gezellige printjes. Dit geeft de ouders een warm en fijn gevoel en dat maakt mij ook weer blij!

Ik ben Nicolle en ik woon samen met Rob en onze hond Bokko in Wijnansrade.
Onze kinderen studeren en zijn het huis uit.
Als vanaf mijn 12e maak ik zelf kleding en ik ben toen ook al begonnen met het volgen van naailessen. Ik heb ook een cursus patroontekenen afgerond.
De laatste jaren kroop ik alleen nog achter de naaimachine voor het maken van carnavalspakken.
Op een gegeven moment zag ik op Facebook de site van Perfectly Preemie voorbijkomen. Ik heb contact opgenomen met Els en in september 2020 maakte ik mijn eerste preemie setje voor de stichting.
Ik vind het nog steeds een heel ontspannen bezigheid. Omdat de patroontjes steeds hetzelfde zijn krijg je er handigheid in en hoef je niet meer na te denken hoe het in elkaar gezet moet worden.
Het is ook erg leuk om de stofjes bij elkaar te zoeken. Het is een verslavende vorm van ontspanning 😉.
Als we dan de berichten op de groepsapp krijgen van ouders die zo dankbaar zijn, dan kan ik alleen maar blij zijn dat ik dit vrijwilligerswerk mag doen!

Ik ben Carla. Geboren en getogen in het mooie Heuvelland en ik ben 68 jaar oud.
Ik heb gewerkt bij het bestuurssecretariaat van de gemeente Landgraaf en geniet nu van mijn pensioen. Dit verrijkt mijn leven door meer tijd te hebben voor mijn hobby’s, vrijwilligerswerk en met stip bovenaan staat: Ik heb genoeg tijd op onze heerlijke kleinzoontjes Ferre en Sett te passen. Dat is écht genieten.
Mijn tijd vul ik veelal met creatief bezig zijn. Ik boetseer, fotografeer en naai kleding. Daarnaast vind ik wandelen een heerlijke hobby om te relaxen. Ik relax dan ook heel wat kilometertjes. Vakantie en lekkere etentjes horen daar nog bij.
Als vrijwilliger werk ik met veel voldoening voor Hospice de Mantelhof in Heerlen en uiteraard voor Stichting Perfectly Preemie.
In coronatijd werd ik door een vriendin getipt dat er vrijwilligers gezocht werden om babylakentjes te naaien voor de neonatologieafdeling in het Zuyderland Ziekenhuis in Heerlen. Ik heb het dan over september 2020. Ik heb contact gezocht met Els en zo is de verslaving begonnen…
Nu naai ik inmiddels 3 jaar met ontzettend veel plezier de kleertjes. De variatie in mooie stofjes die we naar eigen idee kunnen omtoveren tot schattige pakjes maakt het naaien nooit saai. Els en Annemiek geven daarbij alle vrijheid, zonder tijdsdruk en ze zijn heel complimenteus.
Zó superleuk om dit te doen als gebaar naar bezorgde ouders die onverwacht een veel te vroeg en te klein kindje hebben gekregen.
Mijn eigen zoon was een couveusekindje, dus ik weet wat de zorgen zijn. Gelukkig was hij niet zo ontzettend klein.
Ik hoop dat wij als stichting bij veel ouders een smile op hun gezicht kunnen toveren, door het aanbieden van een (bijna) passend pakje voor hun kleine schatje.
Ik zeg vaak een beetje beschamend tegen vrienden dat ik het liefste de hele dag prematuurpakjes zou willen naaien. Zo bijzonder, zo dankbaar, zo heerlijk om te doen!

Ik ben Marieke, 42 jaar en moeder van 2 dochters van 6 en 9 jaar.
Ik ben werkzaam bij Rijkswaterstaat als VTS-Operator, ik begeleid de scheepvaart op de rivier de Waal bij Tiel.
In mijn vrije tijd ben ik graag creatief bezig, ga ik graag wandelen, onderneem ik iets met mijn gezin of lees ik een goed boek.
In 2015 ben ik begonnen met naailes en sindsdien naar ik kleding voor mij en mijn dochters en naai ik graag leuke dingen als cadeautjes voor vrienden en familie.
In november 2020 heb ik via Facebook contact gezocht omdat ik interesse had om voor de stichting te gaan naaien. Ik heb toen een proefsetje opgestuurd en daarna groen licht gekregen om meer setjes voor de stichting te gaan naaien.
Ik naai de setjes vooral van de rest stukken stof van mijn andere naaiprojecten, de printjes zijn hierdoor zeer gevarieerd en ik vind het erg fijn dat ik mijn stof volledig op gebruik.
En ondertussen krijg ik van vriendinnen op naailes en de naai-juf ook regelmatig hun rest stukken. Zo maken we van deze rest stukken zeer bijzondere kledingsetjes.
Elk setje betekent zoveel voor ouders! Ik vind het heel mooi om hieraan mee te werken.
Het is bijna verslavend om de schattige setjes onder de machine vandaan te zien komen!

Mijn naam is Marion en ik ben 65 jaar oud.
Ik heb 42 jaar lang administratief werk gedaan bij een glasfabriek. In deze fabriek werd isolatieglas geproduceerd en wij leverden aan grote bouwbedrijven en glashandelaren. Ik ben dus ene beetje een bouwvakker 😉.
Nu werk ik niet meer en krijg ik mijn tijd om met oppassen op mijn kleinkinderen. Ik ben als het weer het een beetje toelaat graag in mijn tuin aan het rommelen. Ik wandel en fiets heel veel en ik kijk graag een film in de bioscoop.
Lezen doe ik ook heel graag, maar ik heb moeite met mijn concentratie. Een boek lezen gaat lastig, maar tijdschriften en kranten lees ik volop.
Vanwege mijn concentratieprobleem is het heerlijk om achter de naaimachine te kruipen. Dat is voor mij heel rustgevend. Ik hoef er niet veel bij na te denken. Ik zet de radio er gezellig bij aan ben lekker bezig.
Ik maak voor de stichting de couveuselakentjes. Deze delen ze vooral uit in het Zuyderland ziekenhuis, maar worden ook wel eens meegestuurd met een bestelling setjes.
Ik ben bij de stichting terecht gekomen na een oproep van de stichting via Facebook. Mijn schoondochter tipte mij. Ik heb contact met hen opgenomen en nu naai ik al een paar jaar lakentjes voor hen.
Twee van mijn vier kleinkinderen zijn prematuur geboren en 1 van hen zelfs ernstig dysmatuur en prematuur. Ik heb hiervan genoeg meegekregen in het ziekenhuis en later thuis.
Ik kan me heel goed voorstellen dat de ouders van een prematuur of dysmatuur kindje heel blij zijn met de mooie pakjes. Dat ziet er toch véél leuker uit dan alleen maar een luier of een witte romper?
Ik vind het naaien voor de stichting heel erg leuk. Het geeft mij in ieder geval een heel voldaan en tevreden gevoel.

Mijn naam is Susan en ik ben inmiddels 60 jaar oud.
3,5 jaar geleden is onze tweede kleinzoon 5 weken te vroeg geboren. Alle kleertjes die ze hadden waren veel te groot. Dus ik vloog snel naar de winkel en kocht voor een kapitaal 5 setjes in maat 44. Maar zelfs die setjes waren nog te groot!
Op mijn naailes ontmoette ik Els. Zij was een piepklein broekje aan het naaien. We kwamen in gesprek en zij vertelde dat ze op de neonatologie werkte en waarom ze deze piepkleine kleertjes aan het naaien was.
Het initiatief van Perfectly Preemie om te zorgen dat ook de allerkleinsten passende kleertjes kregen sprak mij uiteraard meteen aan. En zo ben ik begonnen met naaien voor deze stichting.
Het geeft heel veel voldoening. Ieder broekje, mutsje en rompertje word uiteindelijk gedragen door ene piepklein wondertje. Daar word ik blij van!
Met name voor de ouders die het toch al zo moeilijk hebben is het fijn om hun wondertje in een lief of stoer pakje te zien liggen. Even een moment van vreugde denk ik. Daar doe ik het voor!!!

Hallo, mijn naam is Judith, 32 jaar oud, trotse mama van Jinte en momenteel zwanger van mijn tweede kindje.
Ik naai al meer dan tien jaar met veel liefde en plezier.
Toch wilde ik iets meer dan alleen voor mijn gezin en familie kleding naaien en kwam ik bij Perfectly Preemie terecht. Dit vond ik zo’n mooi initiatief!
Ik naai voor de stichting omdat ik iets voor anderen wil betekenen die een lichtpuntje hard kunnen gebruiken in moeilijke tijden. Daarom naai ik graag voor de mama’s en papa’s een uniek (eerste) pakje wat voor altijd in hu herinnering blijft.
Het is een eer om daar een bijdrage aan te mogen leveren!

Ik ben Antoinette. Ik ben 64 jaar oud en heb 2 zonen.
Inmiddels heb ik ook 4 kleindochters en een kleinzoon. Zij zijn met name de reden dat ik de naaimachine na jaren weer van de zolder gehaald heb. Ik naai nu voornamelijk kinderkleding voor hen.
Ik heb geen link met premature baby’s. Ik heb wel al héél lang een link met Els 😉. Els was van héél jongs af aan mijn buurmeisje. Ze kwam regelmatig bij ons over de vloer en haar ouders ik hebben nog geregeld contact met elkaar. Zo is de link naar Perfectly Preemie ontstaan.

Vanaf het moment dat ik als leerling verpleegkundige premature kindjes mee mocht verzorgen tijdens de nachtdiensten, ben ik verliefd op hen. Het kwetsbare, maar ook de strijdkracht die er blijkbaar al in zo’n klein mensje schuilt, heeft in mij een diep respect voor deze kindjes opgewekt. Toen wij later een dysmature meisjestweeling en later een zoon kregen was ik ook vol vertrouwen dat ze uit zouden groeien tot prachtige gezonde volwassenen. Inmiddels zijn ze 31 en 28 jaar en zijn we van één dochter ook opa en oma van een kleindochter en kleinzoon.
Voor hen maak ik veel kleertjes omdat ik dat een geweldige hobby vind. Achter de naaimachine kom ik helemaal tot rust na de fysieke, best zware dagen in mijn eigen hondentrimsalon.
Mijn dochter maakte mij attent op de stichting en zo heb ik contact gelegd met hen. Alle stofrestjes van de kleinkinderen verwerk ik tot schattige kleertjes in maat 40-42. Ik hoop me nog lang in te mogen blijven zetten voor dit mooie doel.

Mijn naam is Desirée. Ik ben 60 jaar oud en sinds mei 2023 niet meer werkzaam. Ik heb meer dan 30 jaar gewerkt als wijkverpleegkundige.
Ik naai al meer dan 40 jaar met veel plezier. Ik ben trotse oma van 3 kleindochters (en een 4e kleinkindje is op komst) dus genoeg om voor te naaien.
Ik wilde mijn vrije tijd meer zinvol gaan besteden en ik ben via mijn dochter Judith (ook vrijwilliger bij deze stichting) in contact gekomen met Stichting Perfectly Preemie. Ik ben blij dat ik met mijn hobby een lichtpuntje kan geven aan ouders die een hele moeilijke tijd doormaken.
De dankbare en blije reacties van ouders geven mij veel voldoeding. Voor mij is dat genoeg reden om nog lang door te gaan met naaien voor deze stichting.

Ik ben Henny, 72 jaar oud en gepensioneerd secretaresse.
Via de naailes (waar Els ook les had) werd gevraagd wie er interesse had om voor prematuur baby’s kledingsetjes te naaien. Omdat ik toen net drie rompers voor de dochter van mijn vriendin had genaaid (zij verwachtte een drieling), was ik meteen geïnteresseerd om een bijdrage te leveren.
Ik las over het project van Perfectly Preemie en vond dat dit vrijwilligerswerk aansloot bij waar ik naar op zoek was.
De stichting die Els en Annemiek zo mooi en enthousiast hebben vormgegeven is een warme geste voor de ouders van te vroeg geboren kindjes. Maar ook voor het personeel van de afdeling neonatologie.
Zowel mijn man als ik zijn steeds vertederd als we zo’n klein mini mensje met onze kleertjes aan op de foto zien!

Mijn naam is Samantha, ik ben 29 jaar en mama van Lana. Ik werk als fysiotherapeut in het Zuyderland Ziekenhuis.
Sinds ik wist dat ik zwanger was van mijn dochter (in 2022), ben ik gestart met naailessen en het maken van babykleding.
Ik ben sinds een paar maanden vrijwilliger bij de stichting. Ik zag in mijn omgeving bij kennissen te vroeg geboren kindjes en daar wilde ik graag kleding voor maken. Toen ik op zoek ging naar patronen op internet kwam ik Stichting Perfectly Preemie toevallig tegen.
En wat een toeval dat een van de oprichtsters ook in het Zuyderland ziekenhuis werkt. Vervolgens heb ik contact met hen opgenomen en gevraagd of ze nog vrijwilligers konden gebruiken en zo ben ik gestart.
Het naaien voor de stichting geeft mij een gevoel van voldoening. Ik vind het mooi om de papa’s en mama’s van te vroeg geboren kindjes toch een vreugdemomentje te gunnen met het uitzoeken van hun eerste pakje voor hun kindje.
Ondanks een druk gezinsleven en werk, vind ik het belangrijk om hier tijd voor vrij te maken. De vrolijke en mooie stoffenprintjes maken mij zo vrolijk!